شش خطی 5
صبر کردن، انتظار کشیدن(Xü)

مولوی - دیوان شمس

ای دل فرو رو در غمش کالصبر مفتاح الفرج / تا رو نماید مرهمش کالصبر مفتاح الفرجچندان فرو خور اندُهان تا پیشت آید ناگهان / کرسی و عرش اعظمش کالصبر مفتاح الفرجخندان شو از نور جهان تا تو شوی سور جهان / ایمن شوی از ماتمش کالصبر مفتاح الفرجباری دلم از مرد و زن برکَند مهر خویشتن / تا عشق شد خال و عمش کالصبر مفتاح الفرجگر سینه آیینه کنی بی‌کبر و بی‌کینه کنی / در وی ببینی هر دمش کالصبر مفتاح الفرجچون آسمان گر خم دهی در امر و فرمان وا رهی / زین آسمان و از خمش کالصبر مفتاح الفرجهم بجهی از ما و منی هم دیو را گردن زنی / در دست پیچی پرچمش کالصبر مفتاح الفرجاقبال خویش آید تو را دولت به پیش آید تو را / فرخ شوی از مقدمش کالصبر مفتاح الفرجدیوی‌ست در اسرار تو کز وی نگون شد کار تو / بر بند این دم محکمش کالصبر مفتاح الفرجدارد خدا خوش عالمی منگر در این عالم دمی / جز حق نباشد محرمش کالصبر مفتاح الفرجخامش بیان سر مکن خامش که سر من لدن / چون می‌زند اندرهمش کالصبر مفتاح الفرج

عهد جدید لوقا 12

۳۶-همچون کسانی باشید که منتظرند سرورشان از جشن عروسی بازگردد، تا چون از راه رسد و در را کوبد، بی‌درنگ بر او بگشایند. ۳۷-خوشا به حال خادمانی که چون سرورشان بازگردد، آنان را بیدار و هوشیار یابد. آمین، به شما می‌گویم، خود کمر به خدمتشان خواهد بست؛ آری، آنان را بر سفره خواهد نشانید و پیش آمده، از ایشان پذیرایی خواهد کرد. 

مولوی - دیوان شمس

هر که بهر تو انتظار کند / بخت و اقبال را شکار کندبهر باران چو کشت منتظر است / سینه را سبز و لاله‌زار کندبهر خورشید کان چو منتظر است / سنگ را لعل آبدار کندانتظار ادیم بهر سهیل / اندر او صد هزار کار کندآهنی که‌انتظار صیقل کرد / روی را صاف و بی‌غبار کندز انتظار رسول تیغ علی / در غزا خویش ذوالفقار کندانتظار جنین درون رحم / نطفه را شاه خوش‌عذار کندانتظار حبوب زیر زمین / هر یکی دانه را هزار کندآسیا آب را چو منتظر است / سنگ را چست و بی‌قرار کندانتظار قبول وحی خدا / چشم را چشم اعتبار کندانتظار نثار بحر کرم / سینه را دُرج دُر چو نار کندشیره را انتظار در دل خم / بهر مغز شهان عقار کندبی کنار‌ست فضل منتظر‌ش / رانده را لایق کنار کندتا قیامت تمام هم نشود / شرح آن که‌انتظار یار کندز انتظارات شمس تبریزی / شمس و ناهید و مه دوار کند

دی.اف هوک

انتظار کشیدن در عین اطمینانی که سعادت و فزونی خواهد رسید.

هالوی: کابالا و خروج(بنی اسرائیل)

پیشینیان می‌گویند علیرغم اینکه مردم می‌خواستند بلافاصله خود را وقف پرداختن به آن کنند، موسی(درود خدا بر او باد) فوراً خیمه‌ی عبادت را برپا نکرد و برای سه ماه صبر کرد. در این ماجرا درسی تکراری در مورد صبر در مسائل روحانی قرار دارد. بنی اسرائیل به جای پذیرفتن سخن مرشدشان که اراده‌ی الهی را ابلاغ می‌کرد، می‌خواستند اراده‌ی خودشان را به کرسی نشانند.... این پدیده‌، که آموزه‌ای اساسی در مسائل درونی است، برای کسانی که صبر کافی ندارند نا آشنا نیست. زمان رخداد مسائل روحانی و معنوی وابسته به زمانبندی کیهانی است و بر اساس اراده‌ی فرد عمل نمی‌کند و این چیزی است که بارها و بارها نشان داده شده است.