خانواده دور پدر خانواده به عنوان رأس مجموعه جمع می‌شود. مراسم قربانی دادن برای نیاکان است که خانواده را گرد هم جمع می‌کند و این چیزی است که همه‌ی خاندان را دور هم جمع می‌کند. به واسطه‌ی مذهبی بودن اعضای زنده‌ی خانواده، نقش نیاکان در زندگی معنوی خانواده از چنان اهمیتی برخوردار است که نمی‌تواند از یاد برود یا منحل شود.
جایی که مردم قرار است دور هم جمع شوند، نیروهای دینی لازم می‌شوند. با اینحال رهبری لازم است تا نقش مرکز این گروه را ایفا کند. برای اینکه بتوان دیگران را دور هم جمع کرد، این رهبر باید اول خودش از درون مجموع (به دور از پراکندگی و تشویش) باشد.
تنها نیروی اخلاقی(معنوی) جمعی می‌تواند جهان را متحد کند. چنین دوران‌های بزرگ یکی شدنی دستاوردهای بزرگی بر جای خواهد گذاشت. این اهمیت و ارزشمندی پیشکش‌های بزرگی است که هدیه می‌شوند.
در حوزه‌ی کارهای دنیایی نیز به همین شکل باید کارهای بزرگی به هنگام «گردهمایی» انجام شود.

اگر آب درون دریاچه تا جایی جمع شود که از زمین بالاتر بیاید، خطر شکاف ایجاد شدن و سر ریز کردن آب وجود دارد. پیشگیری‌ها باید صورت گیرد تا از وقوع چنین اتفاقی جلوگیری شود.
به همین شکل جایی که تعداد زیادی از مردم گرد هم می‌آیند، نزاع و مشاجره بالا می‌گیرد؛ جایی که دارایی‌ها جمع شده‌اند، دزدی ممکن است اتفاق بیفتد. بدین سان در زمان «گرد هم آمدن» ما باید به کاملاً آماده‌ی رویارویی با اتفاقات غیر منتظره باشیم. غم و اندوه معمولاً نتیجه‌ی چنین اتفاقات غیر منتظره‌ای است که آماده‌ی رخ دادن آن‌ها نبوده‌ایم. اگر آماده باشیم، می‌توان از وقوع چنین اتفاقاتی جلوگیری کرد.