در این وضعیت کارها بزرگ و پر از مسئولیت هستند؛ چیزی شبیه خارج کردن تمام جهان از هرج و مرج.
اما کاری است که موفقیت در آن وعده داده شده است؛ چون هدفی است که می‌تواند نیروهای پراکنده را با هم متحد کند؛ خواه این نیروهای درون شما باشند، خواه نیروهای افراد مختلف.
در ابتدا باید بسیار مراقب و محتاط بود، مثل راه رفتن روباه پیر روی رود یخ زده که در چین یک ضرب‌المثل است؛ او گوش‌هایش را تیز می‌کند و بسیار آهسته و با دقت، جای پایش را انتخاب می‌کند و شدیداً مراقب صدای ترک برداشتن یخ است تا از آن بگریزد.
اما روباه جوان بی‌دقت و با غرور پیش می‌رود و به این دلیل بسیار پیش می‌آید که در پایان عبورش از رودخانه، به داخل رودخانه بیفتد و دمش خیس شود.
بر این اساس، در زمان «پیش از پایان»، دقت و احتیاط پیش‌نیاز موفقیت است.

وقتی آتش که به طور طبیعی به بالا شعله می‌کشد در بالا است، و آب که به پایین جریان می‌یابد پایین است، جهت گیری این تأثیرات باعث می‌شود برهم کنشی نداشته باشند و در جای مناسب خود قرار گرفته باشند.
به همین ترتیب، ما باید طبیعت نیروهایی که با آن‌ها سر و کار داریم را بررسی کنیم و آن‌ها را در جای مناسب‌ قرار دهیم. اینگونه نیروها به خوبی در کنار هم کار می‌کنند و موفقیت می‌رسیم.
اما برای مدیریت نیروهای بیرونی، ابتدا لازم است خود به دیدگاه درستی برسیم، چون تنها با دست یافتن به جایگاه و دیدگاه درست می‌توانیم درست کار کنیم.