این شش‌خطی شبیه یک پرنده‌ی در حال پرواز است و این پرنده پیامی با خود دارد: به دنبال بالا رفتن نباشید و پایین بمانید که خوش‌اقبالی بزرگ در پایین ماندن است؛ یعنی انجام کارهای بزرگ ممکن نیست و انجام فروتنانه‌ی وظایف، صداقت در بیان چیزی که هستیم و قناعت و صرفه جویی بسیار مناسب و مبارک است:
انسان آگاه به دنبال ثابت کردن خود نیست، و اینگونه می‌تواند متواضعانه، صادقانه و به دور از ظاهرسازی به انجام مسئولیت‌هایش بپردازد، حتی اگر به چشم برخی حقیرانه به نظر برسد.
سوگواری او همدردی خالصانه است و به ظواهر اهمیتی نمی‌دهد.
قناعت او از ایمانی راسخ نشئت می‌گیرد و بدون اینکه چیزی از دست دهد، اجازه می‌دهد آنچه دیگران نیاز دارند از طریق او به آنها برسد.
به این ترتیب، او وقار و عزت خود را حفظ می‌کند و همه او را فردی استثنایی می‌دانند.
عجیب نیست که خوش اقبالی بسیار بزرگی به چنین کسی رسد و مسیرش هموار و فرخنده باشد.
شش خطی 62
ارزندگی و برتری چیزهای کوچک
اسامی دیگر:
پایین پرواز کردن، پیشروی کوچک، برتری کوچک، نماد فزایندگی چیزهای کوچک، بلند پروازی نکردن، گسترش جزئیات، وظیفه شناسی، فزونی یافتن جزییات، دستاوردهای کوچک، مزیت چیزهای کوچک
واکاوی و توضیح:
معرفی، سنجش، تصویر و خطوط بر اساس توضیحات ریچارد ویلهلم
معرفی شش خطی
در شش‌خطی "تا کو"، که به معنی «برتری عنصر بزرگ(۲۸)» است، خطوط قوی درون شش‌خطی قرار دارند و بین خطوط ضعیف بالایی و پایینی قرار گرفته‌اند. اما در این شش‌خطی، خطوط ضعیف برتری دارند، گرچه اینجا نیز خارج از شش‌خطی قرار گرفته و خطوط قوی درون هستند. این در واقع پایه و اساس وضعیت استثنایی مشخص شده توسط شش‌خطی است. وقتی خطوط قوی در خارج قرار دارند، ما هگزاگرام «خوراک رساندن» یا "چونگ فو" را داریم که وضعیتی استثنایی را نشان نمی‌دهد. وقتی عناصر قوی درونی (خطوط ینگ) برتری دارند (شش‌خطی ۲۸)، آنها به ضرورت اراده خود را اجرا می‌کنند که این باعث بروز مبارزه و شرایط استثنایی می‌شود. اما در شش‌خطی حاضر، عنصر ضعیف است که بالاجبار باید با جهان بیرون ارتباط برقرار کند. اگر شخصی در موقعیت قدرتمندی قرار دارد که در واقع برای آن مناسب نیست، احتیاط فوق‌العاده لازم است.
سنجش شش‌خطی:
از «ون‌وانگ (شاه ون)» نگارنده‌ی ای‌جینگ (~سده‌ی نه تا یازدهم پیش از میلاد)
«مزیت چیزهای کوچک». موفقیت. درستی و محکمی هماهنگ و سودمند است. کارهای کوچک می‌تواند انجام شود؛ کارهای بزرگ را نباید انجام داد. پرنده‌ای پرواز کنان این پیام را می‌آورد: تلاش برای بالا رفتن خوب نیست. پایین ماندن خوب است. خوش اقبالی عظیم.
وقتی شرایط مناسب نیست، نمی‌توان به دنبال موفقیت‌های بزرگ یا انجام کارهای بزرگ رفت.
در این وضعیت تواضع و وظیفه‌شناسی یقیناً با موفقیت همراه است.
به هر حال فرد باید توجه کند تا با شناخت نیازهای زمان، مرز میان مناسب و نامناسب را تشخیص دهد و با حفظ وقار خود، ارزش خود را حفظ کند.
این نکته‌ی مهم، پیام پرنده است: به دنبال چیزهای بزرگ نباشید و به کارهای کوچک بسنده کنید که با خوش اقبالی بزرگی روبرو خواهید شد.
شش‌خطی 62 با دو خط قدرتمند در وسط و چهار خط شکسته در اطراف ایده‌ی پرنده‌ی در حال پرواز را ایجاد کرده است.
مناسب پرنده نیست تا با فشار آوردن به خود، بخواهد به خورشید برسد؛ برای او بهتر است پایین پرواز کند و نزدیک آشیانه‌اش بماند.
تصویر شش‌خطی:
منسوب به «کنفسیوس» (~سده‌ی ششم تا پنجم پیش از میلاد)
تندر در بالای کوهستان: نگاره‌ی «مزیت چیزهای کوچک». به این ترتیب انسان برتر برای محترمانه رفتار کردن، اندوهگین بودن در سوگواری (به جای ظاهر سازی و توجه به مراسم سوگواری) و صرفه‌جویی در هزینه‌هایش ارزش بیشتری قائل است.
در کوهستان رعد و برق خیلی نزدیک به نظر می‌رسد و به این ترتیب، انسان برتر ضروری می‌بیند تا بیشتر از دیگران بر وظایفی که دارد تمرکز کند، با اینکه شاید این از نظر دیگران حقارت به حساب بیاید.
او در سوگواری، اندوه را ارزشمندتر از رسم و رسومات می‌بیند.
او برای تظاهر و ظاهر سازی هزینه نمی‌کند و در مصارفش قناعت پیشه است.
در مقایسه با عموم مردم، این چیزها او را خاص می‌کنند.
مهم‌ترین خصلت او هم این است که همواره در مسائل بیرونی پایین‌تر و قناعت را انتخاب می‌کند.
ییمینگ: گرچه برتری کوچک پیشرفت‌آفرین است، اما تنها زمانی سودمند است که درست باشد؛ اگر درست نباشد، پیشرفت‌آفرین نیست. راه درست در برتری کوچک آن است که کنش از آرامش منحرف نشود، یعنی کنش با حفظ آرامش انجام گیرد؛ با جنبش و سکون به‌عنوان یک چیز، انسان راستین به ژرفاهای ژرف فرو می‌رود، سرگردان است اما در دایره باقی می‌ماند، نه بی‌تفاوت است و نه دلبسته، بلکه یکپارچگی بسیار ظریفی را حفظ می‌کند. این ویژگی برای کار کوچک مناسب است، نه برای کار بزرگ؛ کار کوچک یعنی بی‌کوششی، کار بزرگ یعنی کوشش. کوشش راهی است برای یافتن ینگ، بی‌کوششی راهی است برای پرورش ینگ. هنگامی که شکم پر شد، مناسب است که خرد غلبه یابد تا ینگ را پرورش دهد. اگر کسی قادر به انجام کار بزرگ باشد ولی نه کار کوچک، نه تنها نمی‌تواند ینگ را حفظ کند، بلکه حتی ینگ آسیب خواهد دید.
تجربه‌ها و سوالات 62
هنوز گفت و گویی برای شش خطی 62 ثبت نشده
با ثبت تجربه و حتی پرسش خود به بهبود درک دیگران هم کمک کنید
متن اصلی خطوط از «وو‌وانگ» (پسر شاه‌ون) و «دوک ژو» (برادر کوچک‌تر شاه‌ون)، که پس از درگذشت وی به کتاب افزوده شد
(~سده‌ی یازدهم پیش از میلاد)
خط اول:
پرنده به خاطر پروازش با بد اقبالی روبرو می‌شود.
تفسیر خط اول
یک پرنده باید تا زمانی که بتواند پرواز کند در آشیانه بماند. اگر پیش از آن بخواهد پرواز کند، بداقبالی را فرا خوانده است. تنها زمانی باید به اقدامات خارق‌العاده روی آورد که چیزهای دیگر شکست خورده باشد. اول باید تا جای ممکن به روش‌های معمول و رایج بپردازیم؛ در غیر اینصوت نیرو و توان خود را تحلیل می‌بریم در حالی که چیزی به دست نیاورده‌ایم.
خط دوم:
او (ضمیر مؤنث) از جد پدری‌اش عبور می‌کند و با جد مادری‌اش دیدار می‌کند.
او به شاهزاده دسترسی پیدا نمی‌کند و با شخصی عالیرتبه دیدار می‌کند.
تفسیر خط دوم
دو وضعیت استثنایی اینجا به چشم می‌خورد.
در معبد نیاکان، جایی که تناوب نسل‌ها صورت می‌گیرد، نوه‌ی پسری کنار پدر بزرگ جای می‌گیرد. از آنجا که رابطه‌ی او با پدربزرگ نزدیک‌تر است. خط حاضر همسر نوه‌ی پسری را تصویر می‌کند، که در مراسم قربانی توسط نیاکان پذیرفته شده و به سمت نیاکان مادری می‌رود. این رفتار غیر معمول، به هر حال، از روی تواضع او است. او خطر می‌کند تا به نیاکان مادری نزدیک شود که به خاطر جنسیت موافق احساس نزدیکی با او دارد. از این رو در اینجا خارج شدن از قوانین خطا نیست.
تصویر دیگر مربوط به خدمتگزار و کارمندی است که طبق قاعده، ابتدا به دنبال ملاقت با شاهزاده است. اگر او در این کار موفق نشود، برای رسیدن به آن تقلّا نمی‌کند بلکه از روی مسئولیت‌پذیری به دنبال انجام وظایف خود در میان سایر کارکنان می‌رود. چنین خودداری هم مانند تصویر قبل در شرایط استثنایی اشتباه نیست.
(قاعده این است که تمام کارکنان ابتدا باید با شاهزاده که آنها را منصوب کرده است دیدار کنند. اینجا انتصاب از طرق وزیر صورت گرفته است.)
خط سوم:
اگر فرد به شدت محتاط نباشد، ممکن است کسی از پشت بیاید و به او ضربه بزند.
بد اقبالی.
تفسیر خط سوم
زمان‌های خاصی هستند که احتیاط بسیار زیاد در آنها کاملاً ضروری است. اما این فقط در شرایطی از زندگی است که ما شخصیت‌های قوی و درست کاری پیدا کرده‌ایم که به حقانیت خود آگاه هستند و نگهبانی و محافظت از خود را بی‌ارزش می‌دانند، چون آن را حقیرانه می‌دانند. در عوض، آنها راه خود را غرورمندانه و بدون نگرانی می‌روند. اما چنین اعتماد به نفسی آنها را فریب می‌دهد. خطرهایی در کمین آنها است که آمادگی آن را ندارند. با این حال چنین خطری اجتناب ناپذیر است؛ فرد اگر این را درک کند که چیزهای کوچک و بزرگ این زمان نیاز به توجه ویژه دارد، می‌تواند از خطر بگریزد.
خط چهارم:
سرزنشی نیست. با او روبرو می‌شود بدون اینکه از او بگذرد.
رفتن با خطر همراه است. فرد باید مراقب باشد.
کاری نکنید. دائماً درست و محکم بمانید.
تفسیر خط چهارم
سختی و عدم انعطاف شخصیت با جایگاه مطیع متعادل شده است، پس اشتباهی در کار نیست. این وضعیت به احتیاط بسیاری فرا می‌خواند؛ فرد نباید هیچ تلاشی بکند تا با انجام کاری به نتیجه‌ی مطلوب برسد. و اگر او خواست ادامه دهد تا با کوشش راه را برای رسیدن به نتیجه‌ی مطلوب باز کند، در معرض خطر قرار می‌گرفت. از این رو او باید آماده باشد تا از خود حفاظت کند و کاری نکند اما از درون درست و محکم باقی بماند.
خط پنجم:
ابرهای متراکم،
بارانی در غرب قلمرو ما نیست.
شاهزاده به کسی که در قفس است شلیک می‌کند و آسیب می‌زند.
تفسیر خط پنجم
همانطور که ارتفاعات به تصویر کشیده شده، تصویر پرنده‌ی در حال پرواز به ابرها تبدیل شده است. اما ابرهای انباشته، در آسمان حرکت می‌کنند و بارشی در کار نیست. به همین شکل، در زمان‌های خاص ممکن است کسی باشد که ذاتا یک فرمانروا است و توانایی نظم دادن به جهان را دارد، اما نمی‌تواند دستاورد یا خیر و برکتی برای مردمش داشته باشد. در چنین دورانی او باید به دنبال یارانی باشد که با کمک آنها می‌تواند به وظیفه‌اش عمل کند. اما این یاران باید ،متواضعانه، در میان کسانی که از کار کناره گرفته‌اند جستجو شوند. این نه به خاطر شهرت یا نام بزرگ آنها است، بلکه دستاوردهای اصیل آنها مهم است. از طریق چنین تواضعی افراد درست پیدا می‌شوند و وظایف و مسئولیت‌های استثنایی، با وجود تمام مشکلات انجام می‌شوند.
خط ششم:
او بدون اینکه با دیگری ملاقات کند، از کنارش عبور می‌کند.
پرنده پرواز کنان ترکش می‌کند.
بد اقبالی.
این یعنی بدشانسی و آسیب دیدگی.
تفسیر خط ششم
اگر کسی هدف دور از دسترسی را انتخاب کند نمی‌تواند به هدف بزند. اگر پرنده به لانه برنگردد و بالا و بالاتر برود، نهایتاً به دام شکارچی میفتد. کسی که در این زمانه‌ی غیر معمول برتری چیزهای کوچک نمی‌داند چطور توقف کند، و بی‌قرار به دنبال فشار آوردن رو به جلو می‌رود و می‌رود، برای خود و به دست خدایان و دیگر مردمان بداقبالی می‌آفریند، چون از مسیر طبیعی امور خارج شده است.
گفتارهای شش خطی 62