این شش‌خطی به زمانی در طبیعت اشاره دارد که انگار آسمان روی زمین است. آسمان در زیر زمین جای گرفته، پس نیروهای زمین و آسمان در هماهنگی ژرفی هستند. در این زمان آشتی و فرخندگی بر سر همه چیز می‌بارد.
در زندگی اجتماعی همه چیز در هماهنگی است؛ بالا دستان به فرو دستان لطف می‌کنند و فرو دستان خوب با آن‌ها برخورد می‌کنند. اینجا پایان تمام دشمنی‌ها است.
در جایگاه کلیدی این وضعیت، عنصر نور در کار است و نیروی تاریکی در بیرون (سه خطی بالا) قرار گرفته است. نور (یانگ، قدرتمند، تأثیر گذار) تأثیر قدرتمندی دارد، در حالی که تاریکی (ین، تأثیر پذیر) مطیع و فرمانبردار است.
وقتی جایگاه‌های اصلی جوامع با عناصر خوب پر شوند، نیروی شر در خدمت نیروهای خیر قرار می‌گیرد.
وقتی نیروی الهی بر فرد حاکم شود، نیروهای حیوانی درون او (مثل شهوت و غضب که نیروهای جذب و دفع به حساب ‌می‌آیند)، در جایگاه مناسب‌شان قرار گرفته و خدمتگزار شخص می‌شوند.*
در شش‌خطی، خطوط ضعیف یا عناصر شرور و کوچک در حال بیرون رفتن هستند (خطوط شکسته‌ی بالایی) و عناصر قدرتمند، خوب و بزرگ (که در پایین هستند) بالا می‌روند. ** این منجر به خوش‌اقبالی و موفقیت می‌شود.

*مثال آن داستان حضرت سلیمان است که نیرویی آسمانی بود و همه‌ی دیوان یا نیروهای حیوانی و سطح پایین در خدمت ایشان بودند.
** در یی‌جینگ حرکت خطوط از پایین به بالا است، درنتیجه خطوط بالایی بیرون رفته، و خطوط پایینی بالا می‌آیند.

آسمان و زمین با پیوند دادن و روی هم گذاشتن کارآیی‌های خود زمانه‌ای برای شکوفایی و رفاه ایجاد می‌کنند.
این نیرو در جامعه باید توسط حاکم به نظم آورده شود. این کار با فرآیند تقسیم‌بندی صورت می‌گیرد. مثل فصل‌ها که تقسیم‌بندی روزهای سال و قطب‌نما تقسیم‌بندی فضای بی‌کرانه است.
در این روش طبیعت با این همه پدیده‌ و بی‌کرانگی منظم شده و تحت کنترل در می‌آید.
از طرف دیگر، ثمربخشی طبیعت باید توسعه یابد. برای این کار باید محصولات را در زمان و مکان مناسب تولید کرد. این کنترل و پیش بردن فعالیت‌های انسانی در هماهنگی با طبیعت، پاداش به همراه دارد.