هر چیزی که خطاهای انسانی باعث خرابی آن شده باشد، با رسیدگی انسانی می‌تواند سالم شود. این خرابی مثل زمان « شش‌خطی (12) سکون - پوسیدگی» که فساد غالب شده و آزادی انسان‌ها مورد سوء استفاده قرار گرفته است، سرنوشتی محتوم نیست.
کار کردن برای بهبود اوضاع با موفقیتی فوق‌العاده وعده داده شده است، چون با شرایط زمان هماهنگ است.
نباید از انجام کارهای نسبتاً سخت یا حتی خطرناک که با سمبل عبور از رودخانه‌ی بزرگ نشان داده شده است فرار کنید، بلکه باید مصمم و پر انرژی باشید.
برای رسیدن به موفقیت لازم است نسبت به موقعیتی که در آن هستید هوشیار باشید. این نکته در « پیش از نقطه‌ی شروع، سه روز. پس از نقطه‌ی شروع، سه روز.» نشان داده شده است.
پیش از حل کردن خرابی به بار آمده، باید علت آن را پیدا کنید؛ از این رو لازم است در زمان پیش از شروع به کار هوشیار و مراقب باشید. پس از شروع هم باید نسبت به اوضاع هوشیار و مراقب بمانید شیوه‌ی مناسبی به کار گرفته شود تا خرابی برنگردد.
عزم راسخ و پویایی (پر انرژی بودن) باید جایگزین بی‌تفاوتی و بی‌تحرکی‌ای (اینرسی) کنید که منجر به این تباهی شده‌اند؛ اینگونه در پایان کار شرایط تازه‌ای حاکم می‌شود.

وقتی باد در دامنه‌ی کوهستان می‌وزد، گیاهان را نابود می‌کند. این در مورد نگرش‌‌ها و روش‌های خوارکننده هم صادق است؛ آن‌ها جامعه‌ی انسانی را فاسد می‌کنند.
برای از بین بردن این فساد، باید جامعه را بازسازی کنید. طرز کار شما باید برگرفته از دو سه‌خطی باشد، اما به گونه‌ای که تأثیرات آن‌ها به ترتیب و منظم آشکار شوند:
در ابتدا باید پوسیدگی را با تکان دادن و از سکون در آوردن نظرات عمومی از بین ببرید، مثل باد که همه چیز را به حرکت در می‌آورد. سپس باید به مردم نیرو بخشیده و آرام‌شان کنید، درست مثل کوه که آرامش و خوراک همه‌ی گیاهان را تأمین می‌کند.