ریشهشناسی و مفهوم کلیدی:
واژهٔ «Pǐ» دارای دو تلفظ و بُعد معنایی است: «فو» به معنای «نه» و نفی کردن، و «پی» که حاوی مفاهیم منفی از جمله بدی، شیطانی، زورگویی و ضعف است. این واژه به وضعیتی اشاره دارد که ارتباط و جریان طبیعی زندگی مسدود شده است. در هستهٔ اصلی این ششخطی، مفهوم «روی کار آمدن تاریکی، دور شدن از روشنایی و توقف پیشرفت» نهفته است که البته میتواند دورانی را نشان دهد که در حال عبور از این وضعیت هستیم (خطوط ۳ تا ۶).
ساختار نمادین: جدایی آسمان و زمین
ساختار این ششخطی، آسمان (☰) در بالا و زمین (☷) در پایین است. حرکت طبیعی آسمان به سمت بالا و حرکت زمین به سمت پایین است، بنابراین این دو نیرو در حال دور شدن از یکدیگرند. این تصویر، نماد جدایی، قطع تعامل، رکود و زوال است. «رکود» شروع پاییز را نشان میدهد که جریان نور و گرما کاهش پیدا کرده و دوران تاریک و سرد آغاز میشود.
ارتباط ساختاری و معنایی با سایر ششخطیها
ششخطیهای ۱۱ (تای) و ۱۲ (پی) دو روی یک سکه و مکمل یکدیگرند. حکمت در این است که در شرایط مطلوب (تای)، فرد از هماهنگی برای رشد و پیشرفت حداکثری بهره بگیرد و در شرایط نامطلوب (پی)، با حفظ نگرش توحیدی و تعادل درونی، با تاریکی همراه نشود، به پرورش بیشتر خود بپردازد و در زمان مناسب به این دوران پایان دهد.
فرآیند افزایش تاریکی و شیوههای مقابله با آن در ششخطیهای دیگر نیز دیده میشود که در هر کدام، خرد شناخت درست وضعیت و رویکرد هماهنگ با آن را درک میکنیم:
- ۴۴(یک یین در پایین): نیروی یین ضعیف است و میتوان از نفوذ بیشتر آن جلوگیری کرد، اما بهتر است آن را حذف نکرد.
- ۳۳(دو یین در پایین): نیروی تاریکی قویتر شده و بهتر است در عین قدرت، از آن فاصله گرفت.
- ۱۲(سه یین در پایین): فاصله گرفتن از تاریکی ممکن نیست، اما امکان بازگشت به روشنایی وجود دارد (برابری روشنایی و تاریکی).
- ۲۳(پنج یین در پایین): نیروی تاریکی به شدت افزایش یافته و امکان تلاش برای پایان دادن به آن نیست، مگر زمان آن برسد و این باعث پوستانداختن و تازهشدن فرد میشود.
نمونههای تاریخی-معنوی:
این حالت را میتوان در دورههایی از تاریخ مشاهده کرد که حاکمان فاسد و نیروهای کوچکاندیش بر امور مسلط شدهاند و افراد شایسته و خردمند به حاشیه رانده شدهاند. در چنین دورانهایی، خردمند راستین—همانگونه که افلاطون در «جمهور» بیان میکند—ترجیح میدهد برای پاک ماندن، کنارهگیری کند و سکوت پیشه کند، زیرا میداند در این شرایط، اقدام مستقیم بیثمر خواهد بود. البته این ششخطی فراتر از درک افلاطون میرود و امکان پایان دادن به این دوران را نیز در بر میگیرد که در ادامه به آن اشاره شده است.
ویژگیهای روانی-عملکردی:
فرد یا جامعه در این حالت، از تاریکی، خواستههای پوچ و دنیاگرایی انباشته شده و این مسیر پوچ را با جدیتی توأم با کوردلی دنبال میکند. راهکار خردمند برای عبور از این ناهماهنگی و بازگشت به مسیر رشد این است که:
۱. وضعیت را به وضوح و بدون فریب ببیند تا پوچی و تاریکی آن را به تمامی درک کند و بپذیرد.
۲. به هیچوجه با این جنس افکار، احساسات، خواستهها و افراد همراه نشود.
۳. پاک و آگاه بماند تا در زمان مناسب، برای افزایش روشنایی و کاهش تاریکی اقدام مناسب را انجام دهد و به تعادل و صلح بازگردد.
باید توجه داشت که حداقل سه خط از ششخطی (سه خط ینگ) به انجام اقداماتی در راستای افزایش روشنایی و پایان دادن به تاریکی میپردازند. پس این وضعیت لزوماً به معنای منفی نیست و ممکن است دورانی را نشان دهد که زمان پایان دادن به رکود را تجربه میکنیم و باید در این راستا حرکت کنیم تا از این شرایط منفی رها شویم. از نظر استاد بودایی، اوییچیشو، تمام خطوط این تلاش را نشان میدهند. اما حداقل در سه خط بالایی به طور قطع شاهد این فرآیند و حرکت هستیم.
گفتارهای شش خطی 12