«استمرار» حالتی است که حرکت، به خاطر وجود موانع متوقف نمی‌شود. این حال استراحت کردن یا ساکن ماندن نیست؛ چون سکون صرف، پس‌رفت ایجاد می‌کند.
«استمرار» در عوض، حالتی از خودکفایی و صبوری است و به همین دلیل، حرکتی تازگی بخش برای فرد یا کل یک مجموعه‌ی منسجم به حساب می‌آید. این حرکت، با قوانین تغییر ناپذیر زندگی هماهنگ شده و در پایان، شروعی تازه را رقم می‌زند.
این استمرار در بدن هم مشهود است؛ هنگام نفس کشیدن قلب منقبض شده و خون را به همه‌ی بدن پمپ می‌کند و این حرکت، شروعی تازه یعنی بازدم را در پی دارد. در این مرحله خون به قلب باز می‌گردد، قلب منبسط شده و نفس از درون به بیرون می‌رود؛ حرکت از درون به بیرون می‌چرخد.
صورت‌های فلکی نمونه‌ی دیگری از «استمرار» هستند. آنها در مدار مشخصی حرکت می‌کنند، به همین دلیل نیروی روشنایی بخش و هدایت کننده‌ی‌ آن‌ها مستمر می‌ماند. فصول سال هم پیرو قوانین ثابتی از تغییر و تحول هستند، به همین دلیل، می‌توانند تأثیراتی ایجاد ‌کنند که «مستمر» باقی بماند.
به همین شکل وقتی خود را وقف کاری کنید و مفهوم استمرار داشتن در زندگی را پیاده کنید، می‌توانید جهان‌تان را با آن شکل دهید. درون آن که به چیزها «استمرار» و «بقا» می‌بخشد، می‌توانید حقیقت هر چیز در آسمان و زمین را بشناسید.

تندر می‌پیچد، و باد می‌وزد؛ هردو نمونه‌ای کامل از حرکت هستند و بنابراین، دقیقاً مخالف «استمرار» به نظر می‌رسند، اما قوانینی که شروع و پایان آن‌ها را مشخص می‌کند، آمدن و رفتن‌شان را، «مستمر» هستند. به همین شیوه عدم وابستگی شما، نباید از شخصیت خشک و غیر منعطف ناشی شود. «استمرار» شما در جهت شما است، قانون درونی‌تان، که تمام رفتارهای شما را تعیین می‌کند.