وقتی مانعی برای اتحاد و همبستگی به وجود می‌آید، «از میان برش دادن» زورمندانه موفقیت به بار می‌آورد. این در همه‌ی مواقع درست است.
وقتی اتحاد نمی‌تواند پیاده شود، موانع به خاطر خائنین و سخن‌چینانی است که راه این به هم پیوستگی را سد کرده‌اند. برای جلوگیری از آسیب‌های دائمی، باید اقدام‌های شدیدی هر چه سریعتر انجام شود. موانعی اینچنینی به خودی خود برطرف نمی‌شوند. توسل به قانون و مجازات‌ برای از بین بردن آن‌ها لازم هستند.
به هر جال، این مهم است که به روش درستی آن را انجام دهید. این شش‌خطی از «لی، روشنایی» و «چن، هیجان» تشکیل شده است. لی تسلیم شونده و چن سرسخت است. سرسختی و هیجان زدگی نادرست می‌تواند در اجرای مجازات بیش از حد تند و خشن باشد؛ روشنایی و نرمش نادرست می‌تواند بیش از حد ضعیف باشد. این دو با هم میزانی مناسب ایجاد می‌کنند. این اتفاق زمانی است که (خط پنجم شش‌خطی) شما با ملایمت ذاتی خود، فرمانی قاطع از جایگاه خود صادر می‌کنید.

مجازات‌ها اعمال فردی قانون هستند. قوانین مجازات‌ها را تعیین می‌کنند. روشنایی وقتی دیده می‌شود که مجازات‌های خفیف و شدید بر اساس نوع جرم، به خوبی تفکیک شده باشند. این با سمبل صاعقه نشان داده شده است.
قانون با اعمال دقیق مجازات‌ها تقویت می‌شود. این با سمبل تندر نشان داده شده است.
این روشنایی و شدت اندک اندک احترام ایجاد می‌کنند؛ مجازات‌ها به خودی خود پایان کار نیستند.
موانع و راه بندها با عدم شفافیت قوانین کیفری و سستی در اعمال آن‌ها بیشتر می‌شوند.
تنها راه تقویت قانون، شفاف سازی قانون و اعمال قطعی و سریع آن است.