واژهشناسی و مفهوم کلیدی:
ژیِه (Jie) معانی متعددی دارد. در اصل به معنای «جدا شدن» یا «جدا کردن» بوده است. ایدهنگار ژیِه نیز نشان میدهد یک شاخ با چاقو از سر گاو جدا میشود. اما بعدها معنای آن به «رهایی— به ویژه رهایی از درد یا پریشانی —» توسعه یافت. به این ترتیب، هماهنگ با معنای آن، شاهد جدا شدن از عامل سختی و رسیدن به رهایی هستیم.ساختارشناسی: آب در پایین، تندر در بالا
این ساختار صحنهٔ جداشدن و رسیدن به رهایی را نشان میدهد: آب (مشقت، بار سنگین ذهن، خطاها) در پایین قرار دارد و سمت و سوی پایین دارد، در حالی که تندر (حرکت آگاهانه، سریع و پیشرونده) در بالا، با سرعت و قدرت از آن فاصله گرفته و جدا میشود.علاوه بر این، تندر در بالا و آب در پایین، رعد و برق در آسمان و ریزش باران در پایین را تداعی میکنند. بارش باران در ایجینگ، مانند خط ششم ششخطی ۹، نماد رهایی یافتن و پاک شدن از تنشها است.ویژگیهای روانی-عملکردی:
فرد ایمان قلبی، بینش درست و ارادهای استوار در درون دارد که باعث میشود در میان سختیها تعادل خود را از دست ندهد. این فرد بر اساس تشخیص هماهنگ با لحظه، کنشی قدرتمند و سریع دارد. او با انجام آنچه لازم است یا فاصله گرفتن از عامل سختیها به رهایی میرسد.این رهایی میتواند در قالبهای گوناگونی محقق شود: عفو و بخشش(گذشتن از خطاها و اشتباهات)، اقدام نهایی قاطع و سریع به منظور تمام کردن کار، فاصلهگیری آگاهانه با رویگرداندن از نادان(عامل رنج و سختی).این شیوه میتواند از آیات زیر نیز دریافت شود:
آیه_199 _اعراف: عفو و گذشت را پیشه کن، و به کار پسندیده فرمان ده، و از نادانان روی بگردان. (خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ)
آیه_63 _فرقان: و بندگان خداوند مهربان کسانیاند که روی زمین با آرامش و فروتنی راه می روند، و هنگامی که نادانان آنان را خطاب قرار می دهند [در پاسخشان تنها] خداحافظی میکنند. (وَعِبَادُ الرَّحْمَٰنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا) ــ «سلام» برای پایان دادن، خداحافظی کردن و جدا شدن نیز به کار میرود، «والسلام». البته برخی «قالوا سلاما» را به برخورد مسالمت آمیز معنا کردهاند. در این صورت، نوعی از بخشش و گذشت را نشان میدهد.
آیهـ83ـزخرف: آنان را واگذار تا [در گفتار و کردار باطل] فرو روند و [با کالای بی ارزش دنیا] سرگرم بازی شوند تا آن روزشان را که وعده داده می شوند دیدار کنند. (فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ)
گفتارهای شش خطی 40