یک اصل جهانی: پرهیز، قدم اول رشد
هدر ندادن زمان و انرژی، و هدایت آن به مسیرهای سودمند، اصل اولیهای است که در قلب تمام مکاتب اصیل معنوی و الهی جهان جای دارد. رشد واقعی به معنای فاصله گرفتن از افکار، احساسات و کارهای سطح پایین است تا فضا برای دریافت آگاهی و پیوستن به سطوح بالاتر باز شود. این مفهوم را در آیینهای مختلف میبینیم
استفادهی درست از انرژی در اسلام، یوگا، دائو، بودیسم، سرخپوستی
- در اسلام: مفهوم "تقوا" یا "ترک حرام" به خداداری، خویشتن داری و پرهیزکاری در پندار(دوری از سوءظن، قضاوت و ...)، گفتار (دوری از غیبت و تهمت و دروغ و ...) و کردار(آزار نرساندن، رعایت حقوق دیگران و ...) میپردازد.
- در یوگا: این اصول "یاما" (خودداریهای اخلاقی) نامیده میشوند که دقیقاً به همین اصول پرهیزکاری و خویشتنداری در مسیر درست میپردازند: راستگویی، دوری از خشونت، عدم دزدی، پرهیز از حرص و استفاده درست از قوای حسی.
- در دائو: ممنوعیتهای سهگانه (سه نپرس: سن، امور دنیوی و روزمره، شرایط خانوادگی- سه نگو(رویاها در صبح، کشتن در ظهر، خدایان و ارواح در شب- سه برنخیز: هنگام روزه، مراقبه، مطالعهی متون مقدس) و تأکید بر وو وی (عمل بدون تقلا) به منظور حفظ انرژی حیاتی (چی) و هماهنگی با دائو تنظیم شدهاند. اینها پرهیز از امور بیهوده و اتلاف کننده انرژی برای رسیدن به زندگی ساده و هماهنگ است.
- در بودیسم (آیین رهبانی): وینایا (قانون رهبانی) به منظور پالایش ذهن و تزکیه نفس، پرهیزهایی دقیق را مقرر میدارد، از جمله: خودداری از خوردن گوشت حیوانات مشخص (مانند فیل، سگ، مار و...)؛ درخواست نکردن مستقیم غذا یا دارو (به جز در موارد بیماری)؛ و دوری از دروغ، تملق، و اخاذی برای کسب هدایا.
- در ذن: پیروی از پرهیزهای بودایی، از جمله پرهیز از کشتن، دزدی، دروغ، سوءاستفاده جنسی و مصرف مواد مخدر، همراه با عهد بودیساتوا برای کمک به رهایی همه موجودات، برخی پایههای پرهیزکاری این مسیر هستند. اینجا اخلاق نه به عنوان دستور، بلکه به عنوان بیان طبیعی "ذهن بودا" و بینش ناشی از تمرین دیده میشود .
- در آیین سرخپوستان: بر توجه به قدرت کلام و پرهیز از گفتار نادرست به عنوان پایهی رشد فردی تأکید میشود.
خالی کردن فضا و دریافت بیشتر: عطار، حافظ و مولوی
در آموزههای عرفای بزرگی چون عطار نیشابوری، حافظ و مولوی نیز قدم اول برای حرکت به سوی رشد و تعالی پرهیز و فاصله گرفتن از چیزهایی است که انرژی ما را تحلیل میبرند تا فضا برای دریافت بهتر و بیشتر باز شود:
- عطار: اگر خواهی که بشناسی که کاری راستین هستت قدم در شرع محکم کن که کارت راستین باشد -- اگر از نقطهٔ تقوی بگردد یک دمت دیده سزای دیدهٔ گردیده میل آتشین باشد
- حافظ: خلوتِ دل نیست جایِ صحبتِ اَضداد دیو چو بیرون رود فرشته درآید
- حافظ: بیاموزمت کیمیای سعادت ز همصحبت بد جدایی جدایی
- مولوی: موش تا انبارِ ما حفره زدست وز فنش انبار ما ویران شدست -- اوّل ای جان دفع شَرِّ موش کن وانگهان در جمع گندم جوش کن
ایجینگ چطور به حفظ زمان و انرژی من و استفادهی بهینه از آن کمک میکند؟
ایجینگ به ما کمک میکند این اصول کهن را به طور کاربردی و متناسب با موقعیتهای منحصربهفرد زندگیمان به کار ببندیم. مشکل اصلی ما اغلب "تشخیص نگاه و رفتار هماهنگ" است. ما در طوفان افکار و احساسات خود غرق میشویم و قادر به دیدن شفاف وضعیت و مسیری که در پیش گرفتهایم نیستیم، از این رو با مقاومتهای گوناگون، همواره انرژی و زمان گرانبهای خود راهدر میدهیم.
ایجینگ با واکاوی و رمزگشایی وضعیت درونی و بیرونی ما، به روشن کردن این موارد کمک میکند:
ایجینگ با واکاوی و رمزگشایی وضعیت درونی و بیرونی ما، به روشن کردن این موارد کمک میکند:
- مشاهدهی بهتر وضعیت: شفاف شدن نیت، شیوه و اوضاع بیرونی به منظور درک بهتر و درست واقعیت.
- رویکردهای درست: آیا روشی که برای پیمودن مسیر و رسیدن به خواستهام انتخاب کردهام، کارآمد است یا تنها مقاومت ایجاد میکند.
- مسیرهای کمبازده: این رابطه یا پروژه، زمان و انرژی مرا هدر میدهد یا با توجه به آنچه درون من در جریان است مناسب و هماهنگ است.
- رفتار هماهنگ: در این شرایط یا در طول این مسیر، "مسیر کمترین مقاومت" (که مسیر بیشترین هوشمندی و هماهنگی است) چیست.
نمونههایی از مشورت با ایجینگ به منظور پیمودن مسیر کمترین مقاومت و رسیدن به هماهنگی
مشورت خردمندانه با ایجینگ میتواند به بینشهایی بینجامد که مستقیماً انرژی زندگی شما را حفظ میکنند. در ادامه به نمونههایی از چطور مشورت کردن با ایجینگ و همینطور نتایجی که این شیوه دارد به همراه نمونههای عینی برای درک ملموستر میپردازیم.
نمونههایی عملی از مشورت با ایجینگ
هدف ما از پرسش، پیشگویی نیست، بلکه شناخت بهتر و تشخیص درست است. سوالات خود را اینگونه مطرح کنید:
- "این وضعیتی که در آن هستم، اساساً چه وضعیتی است؟" (برای شناخت کلی و یادگیری رفتار هماهنگ)
- "رویکرد 'صبر کردن و کاری نکردن' در حال حاضر چطور است؟"
- "اگر در این بحث سکوت کنم، چطور است؟"
- "چرا میخواهم این رابطه را برقرار کنم و قدم گذاشتن در این مسیر چگونه است؟"
شناخت نیت خود و انتخاب آگاهانه:
دور شدن به جا، به جای نزدیک شدن:
یا ممکن است در همین مثال بالا با ششخطی 33 (هُوِن - عقب نشینی) به شما یادآوری کند که عقبنشینی تاکتیکی هوشمندانه برای حفظ قوای شما در برابر نیروهای قویتر است. این دور شدن، یک شکست نیست؛ یک انتخاب آگاهانه برای سلامت روان شماست.
سکوت به موقع به جای سخن گفتن:
درگیر بسیاری از بحثهای بیثمر شدهاید؟ پاسخی مانند هگزام 52 (ساکن چون کوه) ممکن است نشان دهد که "سکوت یا کمگویی" چیزی است که در فضای درونی شما حاکم شده، شیوهی هماهنگی است و میتواند فضای لازم برای حفظ ذهنآگاهی، آرامش و مشاهدهی بهتر پیرامون را ایجاد میکند. سکوت، گاهی خردمندانهترین پاسخ است.
پذیرش به جای زور زدن:
آیا برای رسیدن به چیزی در حال زور زدن هستید و با جریان زندگی میجنگید؟ هگزام ۳۶ یا ۳۹ ممکن است نشان دهد که شرایط نامساعد است و زور زدن بیشتر فقط به شما آسیب میزند. پذیرش وضعیت موجود (نه به معنای تسلیم شدن، بلکه به معنای درک واقعیت و اتخاذ رویکرد هماهنگ با آن) ذهن شما را برای یافتن راهحلهای جدید و هوشمندانه باز میکند.
البته توجه کنید که هر ششخطی ۶ حالت گوناگون دارد که با هر خط نشان داده شده و در هر کدام از وضعیتها، رویکرد فرد میتواند تغییر کند. مثلاً حالتهایی(خطوطی) در ۵۲ هست که به سخن گفتن یا حرکت به جا میپردازد، اما خطوط دیگر سکوت کامل یا زور زدن برای رسیدن به سکوت را نشان میدهد.
البته توجه کنید که هر ششخطی ۶ حالت گوناگون دارد که با هر خط نشان داده شده و در هر کدام از وضعیتها، رویکرد فرد میتواند تغییر کند. مثلاً حالتهایی(خطوطی) در ۵۲ هست که به سخن گفتن یا حرکت به جا میپردازد، اما خطوط دیگر سکوت کامل یا زور زدن برای رسیدن به سکوت را نشان میدهد.
نتیجهگیری: راه و رسم خردمندانه، روان و هماهنگ زیستن را با ایجینگ بیاموزید
علاوه بر این، با استفادهی مستمر و ارتباط دائم با این خرد کهن، چنین بینشهایی را در خود پرورش میدهیم و راه و رسم خردمندانه، روان و هماهنگ زیستن را یاد خواهیم گرفت